ΤΕΕ: Τα σκουπίδια δεν είναι για πέταμα

ΤΕΕ: Τα σκουπίδια δεν είναι για πέταμα  Πρώτη ύλη για την παραγωγή ενέργειας αλλά και φτηνών δομικών υλικών .Μικρά «εργοστάσια» ηλεκτροπαραγωγής από... σκουπίδια θα μπορούσαν να αποτελέσουν οι ελληνικοί ΧΥΤΑ, αλλά σε σύνολο 45 λειτουργούντων, μόνο σε τρεις ανακτάται το βιοαέριο για αυτόν το σκοπό. Πρόκειται για τους ΧΥΤΑ Άνω Λιοσίων (23,5 MWe), Ταγαράδων (5 ΜWe) και Βόλου (1,3 MWe), όπως ανέφερε ο επίκουρος καθηγητής ΑΠΘ, Α. Καραγιαννίδης, μιλώντας σε προσυνεδριακή ημερίδα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Κεντρικής Μακεδονίας (ΤΕΕ/ΤΚΜ), εν όψει της HELECO 2011. «Τα περιθώρια για ανάκτηση ενέργειας από το βιοαέριο των ΧΥΤΑ πρέπει να εξαντληθούν», πρόσθεσε ο κ. Καραγιαννίδης. Υπενθύμισε ότι η Ελλάδα αποτελεί τη μοναδική χώρα στην ΕΕ των παλαιότερων 15 κρατών-μελών, που δεν διαθέτει μονάδα αποτέφρωσης αστικών στερεών απορριμμάτων (ΑΣΑ) για ενεργειακή αξιοποίηση: ακόμη και η Ιρλανδία, που επίσης υστερούσε, απέκτησε πέρσι τη δική της τέτοια μονάδα. Πρόσθεσε ότι η διάθεση των ΑΣΑ σε ΧΥΤΑ είναι ακόμη η επικρατούσα μέθοδος διάθεσης στην Ελλάδα, κάτι που δεν μπορεί να συνεχιστεί, καθώς η ΕΕ πιέζει για την εκτροπή των συγκεκριμένων απορριμμάτων από τους ΧΥΤΑ. Μέχρι σήμερα, στην Ελλάδα έχουν κατασκευαστεί μόνον πέντε μονάδες βιολογικής επεξεργασίας απορριμμάτων, εκ των οποίων τέσσερα εργοστάσια μηχανικής ανακύκλωσης και κομποστοποίησης απορριμμάτων (ΕΜΑΚ) και ένα βιοξήρανσης. Κατά τον κ. Καραγιαννίδη, τα εμπόδια για την κατασκευή μονάδων καύσης ΑΣΑ με ενεργειακή αξιοποίηση στην Ελλάδα παραμένουν πολλά, όπως ιστορικά και πολιτικά αίτια, αλλά βασικό είναι και το χαμηλό «τέλος εισόδου/πύλης» στους ΧΥΤΑ. «Όσο τα τέλη πύλης για τους ΧΥΤΑ παραμένουν χαμηλά (10-37 ευρώ/τόνο) και χωρίς άλλη παρέμβαση, η ενεργειακή αξιοποίηση δεν θα είναι ανταγωνιστική», κατέληξε. Μιλώντας στην ίδια εκδήλωση, ο πρόεδρος του Συμβουλίου Ενεργειακής Αξιοποίησης Αποβλήτων «ΣΥΝΕΡΓΕΙΑ», δόκτωρ Ευστράτιος Καλογήρου, σημείωσε ότι σήμερα στην Ευρώπη λειτουργούν 432 μονάδες παραγωγής ενέργειας από σκουπίδια (WTE, «Waste-to-energy») και 600 παγκοσμίως. Το 2007 στην Ευρώπη αποτεφρώθηκαν 65 εκατ. τόνοι απορριμμάτων, υποκαθιστώντας 6 - 35 εκατ. τόνους ορυκτών καυσίμων, ενώ παρήχθησαν 26 εκατ. MWh ηλεκτρικής ενέργειας για 12 εκατ. κατοίκους. Χαρακτηριστικό είναι ότι με την καύση ενός τόνου απορριμμάτων εξοικονομείται ένας τόνος λιγνίτη. Εξάλλου, την εκτίμηση ότι η ρύπανση από διάφορα απόβλητα και μπάζα στο νομό Θεσσαλονίκης έχει ξεπεράσει κάθε όριο, λόγω ανύπαρκτης αστυνόμευσης, αλλά και γενικότερης ανυπαρξίας ολοκληρωμένου νόμου και σχεδίου δράσης για την πάταξη του φαινομένου, διατύπωσε η Δ. Μάτσικα, εκπρόσωπος της εταιρίας «Ανακύκλωση Αδρανών Υλικών Μακεδονίας ΑΕ», η οποία έχει πελάτες όπως το Μετρό, ενώ διαχειρίζεται τα ογκώδη απόβλητα πολλών δήμων. Χάρη στη διαχείριση των ογκώδων αποβλήτων, οδηγείται στον ΧΥΤΑ Μαυρορράχης μόνον ένα πολύ μικρό υπόλειμμα αυτών (μόλις το 3% των συνολικά διαχειριζόμενων υλικών). «Με αυτόν τον τρόπο, η διάρκεια λειτουργίας του ΧΥΤΑ θα επιμηκυνθεί πολύ», σημείωσε η κα Μάτσικα, σύμφωνα με την οποία τα υλικά που παράγονται από την ανακύκλωση των αδρανών είναι άριστης ποιότητας και έχουν κόστος περίπου στο 60% των πρωτογενών. Παράλληλα, με την ανακύκλωση μπαζών πιστεύεται ότι μπορεί να εξοικονομηθεί το 30% των πρωτογενών πόρων, που αντλούνται σήμερα από το φυσικό περιβάλλον._ www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Το πιο αρχαίο τεχνικό έργο στην Ελλάδα είναι 23.000 ετών, στην Καλαμπάκα

Το πιο αρχαίο τεχνικό έργο στην Ελλάδα είναι 23.000 ετών, στην Καλαμπάκα

Απόψεις από το σπήλαιο της Θεόπετρας κοντά στην Καλαμπάκα, στη Θεσσαλία, όπου οι κατασκευές έγιναν από τους κατοίκους της περιοχής την τελευταία εποχή των παγετώνων!Το αρχαιότερο μέχρι σήμερα γνωστό τεχνικό έργο στον ελλαδικό χώρο έγινε στο προϊστορικό σπήλαιο της Θεόπετρας, τέσσερα χιλιόμετρα από την Καλαμπάκα της Θεσσαλίας. Η χρονολόγηση του λιθοσωρού - τείχους, που περιορίζει την είσοδο του σπηλαίου κατά τα 2/3 και έγινε με τη μέθοδο της οπτικής φωταύγειας, απέδωσε μια μέση ηλικία 23.000 ετών και πιστοποιεί το έργο της κατασκευής του λιθοσωρού ως το αρχαιότερο όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και παγκοσμίως. Η ηλικία συμπίπτει απόλυτα με την ψυχρότερη περίοδο της τελευταίας παγετώδους εποχής και υποδηλώνει ότι το έργο κατασκευάστηκε από τους παλαιολιθικούς οικιστές του σπηλαίου για να προστατευθούν από το δριμύ ψύχος της εποχής.
Το σπήλαιο, που εδώ και 25 χρόνια ερευνά η αρχαιολόγος Αικατερίνη Κυπαρίσση-Αποστολίκα (προϊσταμένη της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Νοτίου Ελλάδος), έχει δώσει πολλές πληροφορίες και ευρήματα. Το πρώτο που ανασκάπτεται στη Θεσσαλία και το μόνο μέχρι στιγμής σε όλη την Ελλάδα με συνεχείς ανθρωπογενείς επιχώσεις οι οποίες ξεκινούν από τη Μέση Παλαιολιθική Εποχή και φθάνουν μέχρι το τέλος της Νεολιθικής (3000 π.Χ.). Οπως μάλιστα σημειώνουν οι επιστήμονες, για πρώτη φορά μπορούμε στον ελλαδικό χώρο να δούμε τη μετάβαση από τον παλαιολιθικό στο νεολιθικό τρόπο ζωής.
Οσο για τα ευρήματα, όλα αυτά τα χρόνια ήρθαν στο φως από λίθινα εργαλεία Παλαιολιθικής - Μεσολιθικής και Νεολιθικής Εποχής, κεραμικά νεολιθικά, κοσμήματα από όστρεο, ένα μοναδικό για τον ελλαδικό χώρο χρυσό κόσμημα της Παλαιολιθικής, της Μεσολιθικής και της Νεολιθικής Περιόδου, καθώς και τα περίφημα ανθρώπινα αποτυπώματα της Θεόπετρας που χρονολογούνται στα 130.000 χρόνια.
Τώρα οι μετρήσεις στα εργαστήρια του Δημόκριτου χρονολόγησαν τον τεχνικό λιθοσωρό στην είσοδο ως το αρχαιότερο τεχνικό έργο. Η χρονολόγηση πραγματοποιήθηκε από την ερευνητική ομάδα των Ν. Ζαχαριά, επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, και δρος Ι. Μπασιάκου, διευθυντή ερευνών του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος».